تقسیم سیاسی کوردستان که با جنگ چالدران میان عثمانیان و صفویان در سال ۱۵۱۴ آغاز شد، سرنوشت این منطقه را برای قرن‌ها شکل داد. کتاب «تقسیم سیاسی کردستان ۱۵۱۴-۱۹۱۴» اثر یوگینیا ایلینچنا واسیلیەوا روندهای تاریخی‌ای را بررسی می‌کند که به تجزیه سرزمین‌ کوردستان میان امپراتوری‌های عثمانی و صفوی انجامید.
این اثر نشان می‌دهد که این تقسیم‌بندی صرفاً پیامد درگیری‌های امپراتوری‌ها نبود، بلکه بخشی از یک راهبرد ژئوپلیتیکی هدفمند برای تضعیف وحدت کوردها به شمار می‌رفت. نویسنده با استناد به منابع تاریخی، مبارزات حکمرانان کورد، پیامدهای تغییر اتحادها و سرکوب هویت کوردی را بررسی می‌کند. او همچنین به نقش شخصیت‌های کلیدی همچون امیر شرف‌خان بدلیسی و ادریس بدلیسی و پیامدهای بلندمدت معاهداتی مانند توافق‌نامه زهاب ۱۶۳۹ که تقسیم کوردستان را رسمی کرد، می‌پردازد.
این پژوهش نشان می‌دهد که چگونه مرزهای تحمیلی ساختارهای اجتماعی-اقتصادی کوردها را مختل کرده و بر مردمان، امارت‌ها و توسعه فرهنگی آن‌ها تأثیر گذاشته است. این اثر بنیادین که اکنون توسط دکتر کامران امین‌آوه به زبان فارسی ترجمه شده و از سوی مرکز مطالعات کوردستان-تیشک منتشر شده است، نگاهی انتقادی به این تقسیم تاریخی ارائه می‌دهد که همچنان ژئوپلیتیک کوردها را تعیین می‌کند.